Koncert Kolędowy 2023, na który wszyscy czekali, odbył się w niedzielę, 29 stycznia 2023 w Pałacu Szustra. Otwierając koncert dyrektor Zofia Zwolińska przypomniała tradycje polskich kolęd. Wspomniała, że z pośród wszystkich krajów Polska może szczycić się ich największą liczbą. Pastorałek i kolęd jest aż 600, a najstarsza z nich – „Zdrów bądź Królu Anielski” pochodzi z XII wieku. Zanotowana została dwa wieki później przez franciszkanina Mikołaja z Koźla. Na początku XVI wieku została zanotowana do dzisiaj śpiewana kolęda „Anioł Pasterzom mówił”.

Adam Mickiewicz, o zbiorach kantyczek (bo tak nazywano dawniej kolędy), mówił, że jest to pierwszy zalążek polskiej poezji. Ostatnia kolęda powstała w roku 1939 i jest wzruszającym świadectwem tragedii II wojny światowej („Nie było miejsca dla Ciebie”).

Prowadzenie koncertu Zofia Zwolińska przekazała Lizie Pietradze, która zapowiedziała pierwszą solistkę Chu Chu z klasy Piotra Nermera. Chuchu zagrała piosenkę z repertuaru rosyjskiej pedagogiki skrzypcowej zatytułowaną „Myśliwy”.

Z klasy skrzypiec Piotra Nermera wystąpiła również Defne Kucukkara z piosenką zatytułowaną „Kogucik” z repertuaru rosyjskiej pedagogiki skrzypcowej.

Występy naszych uczniów

Jest wiele powodów, dla których możemy być dumni z naszych uczniów występujących na koncertach szkolnych. Przede wszystkim, występ publiczny wymaga od naszej młodzieży pewności siebie, zaangażowania i wysiłku, co jest niezwykle ważne dla ich rozwoju osobistego. Występy te umożliwiają im także rozwijanie umiejętności artystycznych, takich jak gra na instrumencie, śpiew, taniec, recytacja lub aktorstwo, co może przynieść korzyści przez całe życie.

Ponadto, występy szkolne dają uczniom możliwość zdobycia publiczności, która słucha i podziwia ich pracę, co z kolei może podnieść ich poczucie własnej wartości i motywację do dalszej pracy. Takie doświadczenia z kolei mogą pozytywnie wpłynąć na ich rozwój emocjonalny i społeczny, a także uczyć ich szacunku dla innych i pracy w grupie.

Koncerty są również okazją do wspólnego celebrowania osiągnięć naszych uczniów z całą społecznością szkolną i lokalną. Dzięki nim możemy wyrażać nasze uznanie i wdzięczność za trud, jaki włożyli w przygotowanie występu, a także zintegrować się jako społeczność szkolna.

Klasę fortepianu Julii Lewiuk reprezentowali:

Romę Fiderkiewicz, która zagrała kolędę „Jezus Malusieńki”
Jeremi Filar wystąpił z kolędą „Przybieżeli do Betlejem”,
Eliza Angevin wykonała Menueta Jana Sebastiana Bacha
Katarzyna Sobka zagrała kolędę „Jezus Malusieńki”
Basia Sobka wykonała „Małe Studium” Roberta Schumanna

Z klasy fortepianu Hanny Malaszka wystąpili:

Jakub Grzyb z miniaturą Janiny Garścia „Dziadek Mróz” oraz kolędą „Jezus Malusieńki”
Emil Kozieł wykonał utwór Justina Hurwitza :”Mia and Sebastian’s Theme”

Uczniowie klasy skrzypiec Zofii Zwolińskiej:

Jadzia Wichary z „Kołysanką” – miniaturą z rosyjskiej pedagogiki skrzypcowej.
Tosia Rytel zagrała kolędę „Gdy się Chrystus rodzi”.
Hanyu Lang wystąpiła z I częścią Koncertu a-moll Antonio Vivaldiego.

Reprezentowali klasę fortepianu Edyty Plodzien-Marmur:

Zosię Pobereszko, która zagrała kolędę „Przybieżeli do Betlejem”
Leonarda Stelmacha z kolędą „Wśród nocnej ciszy”.

Z klasy fortepianu Inny Harasimowicz usłyszeliśmy:

Zorianę Poladko Alleyene w „Jingle bells”
Kan Kan w Polce Wiliama
Jasia Piwońskiego, którego występ zakończył Koncert Kolędowy

Zakończnie koncertu

Po koncercie Dyrektor Szkoły pogratulowała solistom i pedagogom tak bardzo udanych efektów pracy nad repertuarem koncertowym. Szczególne podziękowania przekazała Rodzicom i Dziadkom za ich trud opieki nad pracą na instrumencie w domu swoich pociech i zaprosiła na Koncert Wiosenny, który odbędzie się w sobotę, 22. kwietnia 2023 r w gościnnych salach Pałacu Szustra. Kolejny koncert kolędowy w historii naszej placówki był okazją dla prezentacji umiejętności naszych uczniów.

Wyjątkowe koncerty kolędowe

Koncerty kolędowe są naszą coroczną tradycją. Kolędy są zwykle kojarzone z okresem Bożego Narodzenia, który jest bardzo ważnym i symbolicznym czasem dla wielu ludzi na całym świecie. Występ kolędowy może zatem przynieść wiele radości i wzruszeń, a także podkreślić wartości, jakie reprezentuje ten okres, takie jak rodzina, miłość, hojność i pokój. Kolędy są często pięknie zaaranżowane i napisane, co oznacza, że mogą stanowić prawdziwe arcydzieła muzyki. Wykonanie ich na żywo przez utalentowanych muzyków lub wokalistów może przynieść ogromne emocje i podziw ze strony publiczności.

Dziedzictwo Antonio Vivaldiego

Jesteśmy bardzo dumni z tego, że nasi uczniowie wykonują repertuar klasyczny. Podczas koncertu kolędowego Hanyu Lang wykonała pierwszą część Koncertu a-moll Antonio Vivaldiego. Spuścizna tego wielkiego kompozytora jest dalekosiężna i znacząca. Był jednym z najważniejszych kompozytorów epoki baroku, a jego muzyka do dziś jest szeroko wykonywana i doceniana. Vivaldi był pionierem w rozwoju muzyki instrumentalnej, zwłaszcza formy koncertowej. W ciągu swojego życia napisał ponad 500 koncertów, w tym wiele na skrzypce solo, które pomogły ugruntować pozycję skrzypiec jako wiodącego instrumentu w epoce baroku.

Koncert a-moll, RV 522

Antonio Vivaldi skomponował kilka koncertów a-moll, w tym słynny „Koncert na dwoje skrzypiec a-moll, RV 522”. Koncert ten jest częścią zbioru dwunastu koncertów zatytułowanego „L’estro armonico” (Inspiracja harmoniczna), który Vivaldi opublikował w 1711 roku.

Koncert na dwoje skrzypiec a-moll, RV 522″ należy do najpopularniejszych dzieł Vivaldiego i jest często wykonywany do dziś. Jest to koncert trzyczęściowy, z pierwszą i trzecią częścią w szybkim tempie oraz drugą częścią w wolniejszym. Utwór charakteryzuje się charakterystyczną dla Vivaldiego wirtuozowską grą skrzypiec, w której obaj soliści na zmianę grają szybkie przebiegi i zawiłe melodie.

Część wstępna koncertu charakteryzuje się żywym, napędzającym rytmem i pamiętnym tematem, który jest przekazywany tam i z powrotem pomiędzy dwoma solowymi skrzypcami. Druga część to piękny i liryczny utwór, w którym skrzypce grają w duecie z delikatnym, płynnym akompaniamentem. Część finałowa jest pełnym energii tour de force, w którym dwoje skrzypiec angażuje się w porywający dialog muzyczny, który prowadzi do ekscytującego zakończenia.

Wpływ Antoniego Vivaldiego

Wpływ Antoniego Vivaldiego na późniejszych kompozytorów jest znaczący i dalekosiężny. Jego innowacyjne wykorzystanie melodii, harmonii i rytmu pomogło ukształtować język muzyczny epoki baroku, a jego dzieła do dziś inspirują muzyków i publiczność.

Jednym z najważniejszych kompozytorów, na których Vivaldi wywarł wpływ, był Johann Sebastian Bach. Bach przepisał kilka utworów Vivaldiego na własny użytek, w tym kilka koncertów skrzypcowych, które zaadaptował na klawesyn i orkiestrę. Bacha szczególnie pociągało stosowanie przez Vivaldiego kontrapunktu, czyli techniki łączenia różnych linii melodycznych w celu stworzenia bogatej i złożonej faktury muzycznej. Wpływ ten można usłyszeć w wielu utworach Bacha, które słyną z zawiłego i wyrafinowanego kontrapunktu.

Wśród innych kompozytorów, na których Vivaldi wywarł wpływ, wymienić można Georga Philippa Telemanna, który był współczesny Vivaldiemu i napisał wiele utworów w podobnym stylu, oraz Antonio Solera, hiszpańskiego kompozytora, który napisał wiele utworów na fortepian i był pod silnym wpływem języka harmonicznego Vivaldiego. Wpływ Vivaldiego słychać także w muzyce późniejszych kompozytorów, w tym Wolfganga Amadeusza Mozarta i Ludwiga van Beethovena, o których wiadomo, że studiowali i podziwiali jego muzykę. Zwłaszcza Mozart był pod silnym wpływem nowatorskiego podejścia Vivaldiego do melodii i harmonii, a jego własne dzieła noszą wyraźne ślady tego wpływu.

Twórczość operowa

Vivaldi był także odnoszącym sukcesy kompozytorem operowym, a jego opery przyczyniły się do popularyzacji tego gatunku we Włoszech w XVIII wieku. Jego innowacyjne podejście do muzyki wokalnej, w tym stosowanie skomplikowanej ornamentyki wokalnej, miało znaczący wpływ na późniejszych kompozytorów operowych.

Opery Vivaldiego odznaczały się żywym, wirtuozowskim wokalem, który eksponował talenty czołowych śpiewaków jego czasów. Był szczególnie uzdolniony w pisaniu na głos sopranowy, a jego arie znane są z zawiłych melodii i rozbudowanej ornamentyki.

Oprócz twórczości wokalnej, Vivaldi był również innowatorem w zakresie muzyki orkiestrowej, która towarzyszyła jego operom. Wykorzystywał szeroką gamę instrumentów, w tym dętych i blaszanych, do tworzenia barwnych i ekspresyjnych faktur muzycznych, które pomagały ożywiać jego dramatyczne narracje.

Wpływ Vivaldiego na późniejszych kompozytorów operowych jest słyszalny w dziełach takich kompozytorów jak Wolfgang Amadeusz Mozart i Gioachino Rossini, z których obaj byli znani z wirtuozowskich partii wokalnych i stosowania skomplikowanej ornamentyki. Wpływ Vivaldiego widać również w operach Haendla, który był współczesny Vivaldiemu i podzielał jego zainteresowanie dramatycznym potencjałem muzyki wokalnej.

Ponowne odkrycie Antonio Vivaldiego

Muzyka Antonio Vivaldiego popadła w zapomnienie po jego śmierci w 1741 roku i przez prawie dwa stulecia była w dużej mierze zapomniana. Jednak w XX wieku jego muzyka została odkryta na nowo i od tego czasu stała się ważną częścią kanonu muzyki klasycznej.

Ponowne odkrycie muzyki Vivaldiego było po części zasługą włoskiego muzykologa Alberta Gentili, który rozpoczął badania nad życiem i twórczością Vivaldiego we wczesnych latach 1900. W 1926 roku Gentili opublikował katalog dzieł Vivaldiego, co pomogło zwrócić uwagę muzyków i uczonych na muzykę kompozytora.

Jedną z najważniejszych postaci w ponownym odkryciu muzyki Vivaldiego był włoski muzykolog i dyrygent, Gian Francesco Malipiero. Malipiero był gorącym orędownikiem muzyki Vivaldiego i spędził wiele lat na badaniu i transkrypcji dzieł kompozytora. Pracował również nad przywróceniem zainteresowania operami Vivaldiego, które w dużej mierze zostały zapomniane. Odrodzenie zainteresowania muzyką Vivaldiego zbiegło się również z szerszym zainteresowaniem muzyką barokową w XX wieku, kiedy to muzycy i publiczność zaczęli doceniać bogactwo i złożoność muzyki tej epoki. Muzyka Vivaldiego, z jej żywymi rytmami, zawiłymi melodiami i wirtuozowskimi partiami instrumentów, okazała się szczególnie popularna wśród publiczności.

Dziś muzyka Vivaldiego jest powszechnie wykonywana i nagrywana, a jego utwory stanowią ważną część repertuaru muzyki klasycznej. Jego wpływ można usłyszeć w muzyce wielu późniejszych kompozytorów, a jego spuścizna nadal inspiruje i wpływa na muzyków i publiczność na całym świecie.

Dziedzictwo muzyczne Bacha

Muzyka Johanna Sebastiana Bacha jest wyjątkowa z wielu powodów. Przede wszystkim, Bach był jednym z najwybitniejszych kompozytorów w historii muzyki klasycznej. Jego muzyka charakteryzuje się skomplikowanymi harmoniami i złożonymi technikami kontrapunktycznymi, co sprawia, że jest ona jednym z najbardziej wymagających wyzwań dla wykonawców.

Bach był znany z wykorzystywania rozmaitych form muzycznych, w tym kantat, fug, sonat, koncertów i chorałów. Jego muzyka była również głęboko zakorzeniona w luteranizmie i często pisana była dla celów religijnych. Przykładami takich dzieł są Msza h-moll, Pasja według św. Mateusza oraz Pasja według św. Jana.

Innym ważnym elementem muzyki Bacha jest jego zdolność do połączenia technicznej wirtuozerii z emocjonalną ekspresją. Jego muzyka była często pełna intensywnych emocji, od ekstatycznej radości po głęboką melancholię. Zdolność Bacha do tworzenia muzyki, która jest jednocześnie skomplikowana i piękna, jest jednym z powodów, dla których jego muzyka jest uważana za jedną z największych osiągnięć w historii muzyki.

Jednakże to, co czyni muzykę Bacha wyjątkową, to także jej wpływ na późniejszych kompozytorów i wykonawców. Jego techniczne innowacje w dziedzinie kontrapunktu i harmonii miały ogromny wpływ na muzykę klasyczną i romantyczną, a jego dzieła stały się inspiracją dla takich kompozytorów jak Beethoven, Mozart, Chopin czy Brahms.